Маҳсулот

1. Ҳодисаҳои сироятҳои ба метициллин тобовар аз ҷониби ҷомеа ба даст овардани Staphylococcus aureus бо суръати ташвишовар меафзояд.Табобати самарабахш таърихан дебридментҳои барвақт ва истифодаи антибиотикҳоро дар бар мегирад.Ин тадқиқот барои муайян кардани самаранокии терапияи эмпирикӣ дар муолиҷаи сироятҳои дастӣ тарҳрезӣ шудааст. Озмоиши эҳтимолии тасодуфӣ дар беморхонаи сатҳи I шаҳристон гузаронида шуд.Ба беморони гирифтори сирояти даст ё ванкомицини эмпирикӣ ҳангоми қабул ё цефазолин ба дохили вена ворид карда шуданд.Натиҷаҳо бо истифода аз шиддати сироят, посухи мувофиқи клиникӣ ва давомнокии будубоши онҳо пайгирӣ карда шуданд.Самаранокии хароҷот бо истифода аз арзиши умумӣ барои ҳар як бемор дар ҳарду гурӯҳ ҳисоб карда шуд.Таҳлилҳои оморӣ анҷом дода шуданд. Дар тадқиқот 46 нафар беморон ба қайд гирифта шуданд.Бисту чор нафар ба цефазолин (52,2 фоиз) ва 22 нафар (47,8 фоиз) ба ванкомицин тасодуфӣ карда шуданд.Дар байни гурӯҳҳо фарқияти оморӣ байни арзиши табобат (p <0.20) ё давомнокии миёнаи будубош (p <0.18) вуҷуд надошт.Бемороне, ки ба цефазолин рандомизатсия карда шудаанд, дар муқоиса бо бемороне, ки ба ванкомицин рандомизатсия карда шудаанд, хароҷоти миёнаи табобат зиёдтар буданд (p <0.05).Дар беморони гирифтори сироятҳои шадидтар хароҷоти миёнаи табобат гаронтар буд (p <0.0001) ва дарозии миёнаи будубоши (p = 0.0002).Дар наздикии анҷоми таҳқиқот, мизони гирифтори метициллин муқовимати ҷамоатӣ S. aureus дар беморхонаи музофотии муаллифон 72 фоизро ташкил дод, ки ин боиси пеш аз мӯҳлат аз ҷониби шӯрои тафтишоти институтсионалӣ қатъ шудани тадқиқот бо сабаби зиёд будани беморӣ гардид. Табобати мувофиқи барвақт барои муқовимати метициллин S. aureus ба таври қатъӣ муқаррар карда нашудааст.Тафовут дар натиҷаи истифодаи цефазолин нисбат ба ванкомицин ҳамчун агенти якум муайян карда нашудааст.

2.Бо беҳбуди муолиҷаи захмҳо тавассути истифодаи антибиотикҳои профилактикии дохиливаридӣ ва такмили техникӣ, сироятҳои пас аз ҷарроҳии оринҷ камтар маъмул гаштаанд, вале дар баъзе ҷарроҳиҳои элективии оринҷ ба вуҷуд меоянд.Мақсади ин тадқиқот арзёбии бехатарӣ ва самаранокии истифодаи профилактикии ванкомицин ба макони ҷарроҳӣ бо мақсади коҳиш додани сирояти пас аз кушодани оринҷҳои сахти пас аз осеб иборат буд. Шарҳи ретроспективии 272 чунин беморон дар тӯли 4 сол давра анҷом дода шуд.Дар гурӯҳи назоратӣ (93 бемор) профилактикаи оддӣ бо антибиотикҳои стандартии дохиливаридӣ гузаронида шуд;дар гурӯҳи ванкомицин (179 бемор), хокаи ванкомицин бевосита ба захм пеш аз пӯшидан дар якҷоягӣ бо профилактикаи стандартии дохиливаридӣ татбиқ карда шуд.Баъд аз пайгирии на камтар аз 6 моҳ, гурӯҳи назоратӣ 6 сироят (6,45%; эътимод) муайян карда шуд. фосила: 2,40%-13,52% дар муқоиса бо ҳеҷ (0%; фосилаи эътимод: 0-2%.04%) дар гурӯҳи vancom ycin, ки фарқияти аз ҷиҳати оморӣ муҳим буд (P = .0027).Ҳеҷ гуна таъсири манфӣ аз истифодаи мустақими хокаи vancomycin ҳуҷҷатгузорӣ карда нашудааст. Аризаи маҳаллии хокаи vancomycin метавонад воситаи умедбахши пешгирии сироятҳои пас аз ҷарроҳии оринҷ пас аз озод кардани оринҷ дар беморони гирифтори сангини пас аз осеби оринҷ бошад.